Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

μπλουμ

Κανείς δε ξέρει από πού προέρχονται ,πως ζουν ,απλά τους βλέπουν έτοιμους με την μαύρη ολόσωμη στολή καταδύσεων να τρέχουν προς τον βατήρα γρήγορα. Γυμνασμένοι όσο δε πάει , νεότατοι, δυνατοί..ένα γρήγορο επιτόπιο άλμα στην άκρη του βατήρα για την απόκτηση της σωστής ορμής και στο δεύτερο εκτοξεύονται τόσο δυναμικά που σπάνε τα διάφορα στρώματα του αέρα σα φωτοβολίδες..Αργούν να επιστρέψουν μπορεί να κάνουν και χρόνια .Μεσάνυχτα ,πρωινά, με κρασί ,τυχαία από μια άγνωστη αφορμή..τρέχουν στην άκρη του βατήρα του νου .Άλλοι μπορούν να ακούσουν τα βήματα τους να τους σπάνε το κεφάλι ,άλλοι δεν τους αντιλαμβάνονται , εγώ τους βλέπω . Δεν έχουν πολύ χώρο για να πάρουν φόρα για αυτό είναι τόσο γυμνασμένοι , ποσό να είναι η διάμετρος ενός κεφαλιού , αν σκεφθείς ότι και η μισή είναι λίμνη .Μια λίμνη σούπα αναμνήσεων ,γνώσεων, εμπειριών. .Όταν επιστρέφουν έχει λήξει κάτι μια ιδέα ,ένας έρωτας ,η έχει φθαρεί ,η έχει αλλάξει μορφή η πορεία .Εκεί πρέπει να ακούσεις την βουτιά της επιστροφής γιατί αν δεν την ακούσεις είναι πιθανό να φας χρόνια περιμένοντας άσκοπα η πιστεύοντας σε κάτι που έχει λήξει . Τυχεροί είναι αυτοί που στην ζωή τους εκτοξεύτηκαν πολλοί και συχνά από τους βατήρες του νου τους..και οι επιστροφές δεν έχουν σημασία αν οι αθλητές σύντομα ξεκινούν πάλι τις καταδύσεις αναδείξεις εκτοξεύσεις.
Κάνεις δε ξέρει , μα τι διάολε με το που γεννηθεί μια ιδέα στο κεφάλι μας , πριν προλάβεις να την ερμηνεύσεις τρέχει ο νέος στον βατήρα ,πριν προλάβεις να καταλάβεις ότι αυτή η γυναίκα σου έχει πάρει τα μυαλά ήδη ο βατήρας έχει ηρεμήσει από το άλμα της αθλήτριας..
Κι όσο μεγαλώνεις , και φοβάσαι μην οι αθλητές σου παχύνουν ,που λίγα κιλά τα παίρνουν πάντα ..μπορεί να φτάσεις και σε κωμικοτραγικά περιστατικά , να είναι τόσο χοντρούλης ο αθλητής σου που τα βήματα του να τα ακούς για τα καλά και με δέκα ντεπόν , και ο βατήρας να λυγίζει και ο χοντρούλης να σκάει στην σούπα άτσαλα με την μία..
Δεν ξεκίνησα για όλα τα παραπάνω όμως ,ξεκίνησα για την καβλά να βλέπεις αυτήν την όμορφη αθλήτρια να τρέχει στο διάδρομο του νου σου..δημιουργία. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. Και ένα αχ..

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

αγαπη

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Μη με ρωτάς...

Ποια απότομη στροφή της κατάβασης θα ξετινάξει από πάνω μας το λίπος της ματαιότητας ; Ποια έναρξη θα μας τινάξει από τις τροχήλατες καρέκλες μας αφήνοντας πίσω τα περιττά ρούχα υπερφλυαρων πλεγμάτων ;Και τι ; αυτό θα είναι ; Η αναμονή της στροφής ..η αναμονή της εναρκτήριας τρομπέτας..η αναμονή του πρωινού που θα ανέβουμε στην ζυγαριά να ζυγιστούμε ελαφρύτεροι ,κομψότεροι.. Πάλι θα είμαστε τα προϊόντα διαφημιστικών μηνυμάτων από νιφάδες με συστατικά βρώμης.. Βρώμισε και τα αποσμητικά δεν κρύβουν /κόβουν πια την μπόχα..Τα μάτια ας δακρύσουν μπας και καθαρίσουν τους φακούς... νατη η αλήθεια εκεί εκεί μακριά με ένα καταπληκτικό πανωφόρι σε χρωματισμο γκρι του παγου. Έχει κρύο αυτό το Νοεμβρη και ποιος θα το ήξερε ότι θα ειχε και κυριολεκτικό κρύο από την έλλειψη πετρελαίου (τι ωραια που το συνδεσατε εδώ κυριε παπαριδη ,ξεκουραστειτε στην τροχηλατη μετα την τιτάνια προσπάθεια λαϊκισμού που καταβάλατε ). Τι ψάχνεις ? τι λες? Χαθήκαμε φίλε..χαθήκαμε.. δεν είναι αυτά που λέγαμε ,άλλα ήταν ,αλλά πια είμαστε ποτισμένοι, σε τόσες μεγάλες δόσεις που δεν υπάρχουν απότομες στροφές μόνο αργές και κυκλικές ,σπειροειδεις μέχρι την άκρη της βίδας μας. Μου την βίδωσε .Μέχρι τα δάκρυα να καθαρίσουν καλά τους φακούς μας. Χαθηκαμε .Γελαγαμε με τους ήρωες και τώρα η απότομη εκτίναξη μόνο ήρωες θέλει. Εμάς τι να κάνουμε ,δεν υπάρχουν γύρω άλλοι .Εμείς τι να κάνουμε δεν… άλλου . Παψε ,παψε μη μου μεταδίδεις τα σκουπίδια των άλλων ,σταματά να μασάς από τα μασημένα. Άλλου κρύβεται ο μικρός μας μονομάχος .Μη μασάς..η μάσα ρε βλακα μασα ,μάσα τα ,να παχυνεις ελπίζοντας ότι θα παιξεις σε διαφημιστικό με νιφάδες βρώμης… Το παιξαμε το εργο μη γελιεσαι το ιδιο σποτ θα είναι .. Φαντασου όμως αν μπορεις τις νιφαδες ,ασπρες χιονιου… στριφογύρισε στην καρέκλα σου ,κατέβα την στροφή με φρένο ..αλλά άνοιξε λίγο πιο πολύ τα μάτια σου ,κάτι είναι και αυτό ,ίσως δεις την ομορφιά σε μια περιστροφή ,αυτή θα σε συντροφεύει μέχρι ο ήρωας σου να γεννηθεί..είναι νωρίς ..θα γεννηθεί όμως αν ανοίξεις τα μάτια αν καθαρίσεις λίγο τους φακούς ,αν αφήσεις την ομορφιά να σε μεθύσει ,να πάρεις θάρρος , να ρισκάρεις να σηκωθείς απότομα ,να κατεβείς τη στροφή χωρίς φρένα ,μπας και φύγει από πάνω σου η γαμημένη υπέρβαρη βλακεία..μετεξεταστέος. Θες να σαι μια ζωη όμως μεταξεταστεος ..αυτο θες?